Web Analytics Made Easy - Statcounter

در حالی که فهرست سیارات فراخورشیدی به بیش از ۵۰۰۰ جهان شناخته شده گسترش می‌یابد، صحت کشف قمر‌های فراخورشیدی با شک و تردید روبه‌رو شده است.

به گزارش ایسنا به نقل از اسپیس، تحقیقات جدید تردیدی در این مورد به وجود آورده که اولین قمر فراخورشیدی کشف شده بشر کشف دقیقی نبوده است. در واقع، همین یافته‌ها همچنین نشان داد که قمر‌های فراخورشیدی به طور کلی ممکن است تنها در صورتی خود را نشان دهند که بسیار بزرگ باشند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این تحقیق نشان می‌دهد که اگرچه دلیلی وجود ندارد که بگوییم در منظومه‌های سیاره‌ای دیگر قمر‌ها به دور جهان‌ها نمی‌چرخند، اما یافتن آن‌ها یک کار دشوار است.

در سه دهه پس از اولین کشف یک سیاره فراخورشیدی، فهرست جهان‌های اطراف ستاره‌های دیگر با بیش از ۵۰۰۰ نمونه تایید شده تا به امروز رشد کرده است. با این حال، هر قمر فراخورشیدی احتمالی یا «ماه فراخورشیدی» که به دور این جهان‌ها می‌چرخد، از دست ستاره‌شناسان قسر در رفته است.

تا سال ۲۰۱۸ اخترشناسان بر این باور بودند که یک ماه فراخورشیدی را در اطراف سیاره Kepler-۱۶۲۵ b، که شبیه به سیاره مشتری است و در فاصله حدود ۸۰۰۰ سال نوری از زمین قرار دارد، مشاهده کرده‌اند. سپس، در ماه ژانویه سال ۲۰۲۲، اخترشناسان به این باور رسیدند که دومین ماه فراخورشیدی را نیز مشاهده کرده‌اند که این بار به دور سیاره فراخورشیدی Kepler-۱۷۰۸ b که یک غول گازی با جرم ۴.۶ برابر مشتری است و در فاصله ۵۴۰۰ سال نوری از زمین قرار دارد، می‌چرخد. خود این سیاره فراخورشیدی در سال ۲۰۲۱ کشف شده بود.

اما با این حال، این بدان معنا بود که از ۵۰۰۰ سیاره فراخورشیدی شناخته شده تنها دو سیاره دارای قمر پیدا شده‌اند. این موضوع چندان برای منجمان نگران کننده نبود، زیرا آن‌ها استدلال می‌کردند که خود این جهان‌ها بسیار دور هستند و قمر فراخورشیدی باید بسیار کوچکتر از سیارات فراخورشیدی باشد. بنابراین، یافتن آن‌ها باید بسیار سخت‌تر باشد، درست است؟ با این حال، در حال حاضر، کشف این دو قمر نیز در هاله‌ای از ابهام قرار گرفته است.

رنه هلر (René Heller)، رهبر تیم و دانشمند مؤسسه تحقیقاتی منظومه شمسی ماکس پلانک (MPS) در بیانیه‌ای گفت: قمر‌های فراخورشیدی به اندازه‌ای دور هستند که ما نمی‌توانیم آن‌ها را مستقیما ببینیم، حتی با قوی‌ترین تلسکوپ‌های مدرن. ما دوست داشتیم کشف قمر‌های فراخورشیدی در اطراف Kepler-۱۶۲۵ b و Kepler-۱۷۰۸ b را تایید کنیم، اما متاسفانه، تحلیل‌های ما خلاف این را نشان می‌دهد.

سیارات فراخورشیدی اغلب در حال چرخش به دور ستاره میزبان خود هنگامی که از مقابل آن عبور می‌کنند، دیده می‌شوند که باعث افت کوچکی در خروجی نور ستاره می‌شود. این روش باید روی قمر‌های فراخورشیدی نیز کار کند، اما از آنجایی که این قمر‌ها بسیار کوچک‌تر از جهان‌هایی هستند که به دور آن‌ها می‌گردند، افت نوری که ایجاد می‌کنند بسیار اهمیت دارد.

علاوه بر این یک قمر فراخورشیدی در حالی که دانشمندان گذر آن را تماشا می‌کنند باید در نقطه‌ای دقیق از مدار خود باشد، زیرا سیاره میزبان آن نیز همزمان از روبه‌روی ستاره خود عبور می‌کند. اساسا، آن قمر باید در یک موقعیت بسیار خاص نسبت به سیاره باشد تا بتواند جلوی نور ستاره خود را بگیرد. این در واقع یکی از دلایلی است که شواهدی از ماه فراخورشیدی Kepler-۱۶۲۵ b در داده‌های تلسکوپ فضایی کپلر ظاهر شد و سپس ناپدید شد و تنها در رصد‌های بعدی تلسکوپ فضایی هابل دوباره ظاهر شد.

هلر و همکارانش با استفاده از یک الگوریتم رایانه‌ای به نام پاندورا به اخبار ناامیدکننده‌ای در مورد قمر‌های فراخورشیدی Kepler-۱۶۲۵ b و Kepler-۱۷۰۸b رسیدند. استفاده از پاندورا، که برای تسریع کشف قمر‌های فراخورشیدی طراحی شده است، در داده‌های جمع‌آوری‌شده توسط تلسکوپ فضایی کپلر ناسا از Kepler-۱۷۰۸ b نشان داد که سناریو‌هایی که فاقد قمر فراخورشیدی هستند مشاهدات سیاره فراخورشیدی و ستاره‌اش را به تنهایی توضیح می‌دهند.

مایکل هیپکه (Michael Hippke)، یکی از نویسندگان این مطالعه و ستاره شناس رصدخانه سونبرگ، در این باره گفت: احتمال چرخش قمر به دور Kepler-۱۷۰۸b به وضوح کمتر از گزارش‌های قبلی است. داده‌ها وجود قمر فراخورشیدی در اطراف Kepler-۱۷۰۸b را نشان نمی‌دهند.

برای Kepler-۱۶۲۵ b، هیپکه و هلر پیشنهاد می‌کنند که اثری به نام «تاریک شدن اندام ستاره‌ای» که می‌تواند باعث تغییرات در روشنایی در سراسر یک ستاره شود، بر سیگنال قمر فراخورشیدی پیشنهادی تأثیر گذاشته است. آن‌ها می‌گویند که تاریک شدن اندام ستاره‌ای در واقع مشاهدات ستاره مادر را بهتر از تاریک شدن ناشی از حضور یک قمر بیگانه بالقوه توضیح می‌دهد.

علاوه بر این، تحقیقات این تیم همچنین به طور کلی اخبار بدی را برای شکارچیان قمر‌های فراخورشیدی ارائه کرد. هنگامی که این دو نفر از پاندورا برای پیش‌بینی انواع قمر‌های فراخورشیدی استفاده کردند دریافتند که تنها قمر‌های بسیار بزرگ که تقریبا دو برابر اندازه گانیمد، بزرگترین قمر منظومه شمسی را دارند با فناوری فعلی قابل مشاهده است.

اگر منظومه‌های سیاره‌ای دیگر مانند منظومه شمسی باشند، وجود این نوع قمر واقعا عجیب خواهد بود. ما حدود ۲۹۰ قمر منظومه شمسی را می‌شناسیم و هیچ کدام با این قمر پیشنهادی مطابقت ندارند و این بدان معناست که تشخیص قمر فراخورشیدی می‌تواند حتی کمتر از آنچه پیش از این بوده، شود.

منبع: فرارو

کلیدواژه: قمر فراخورشیدی اخترشناسی قیمت طلا و ارز قیمت موبایل قمر های فراخورشیدی سیاره فراخورشیدی ماه فراخورشیدی قمر فراخورشیدی منظومه شمسی جهان ها قمر ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۲۶۴۴۹۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

ماه و سیاره مریخ به یکدیگر نزدیک می‌شوند

ماه و سیاره مریخ شانزدهم اردیبهشت در یک راستا قرار می‌گیرند و از فاصله ۱۰.۳ دقیقه قوسی یکدیگر عبور می‌کنند.

به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، ماه و سیاره مریخ یکشنبه -شانزدهم اردیبهشت-به یکدیگر نزدیک می‏‌شوند و از فاصله ۱۰.۳ دقیقه قوسی یکدیگر عبور می‌کنند، ماه ۲۷ روزه در بعضی نقاط جهان از مقابل سیاره مریخ عبور می‌کند و یک غیبت ماه ایجاد می‌شود؛ رصد این پدیده از اصفهان دشوار خواهد بود زیرا ماه و سیاره مریخ بیش از ۱۴ درجه بالاتر از افق ظاهر نمی‏‌شوند، آن‌ها سپیده‌دم قابل رصد هستند، به طوری که ساعت ۰۳:۱۹ – یک ساعت و ۵۱ دقیقه قبل از خورشید- طلوع می‌کنند، سپس به ارتفاع ۱۴ درجه بالاتر از افق شرقی می‌رسند و ساعت ۰۴:۳۲ از دسترس خارج می‌‏شوند.

ماه در قدر منفی ۱۰.۵ و سیاره مریخ در قدر ۱.۱ هر دو در صورت فلکی حوت قرار دارند، این دو جرم آسمانی به قدری به یکدیگر نزدیک هستند که در میدان دید تلسکوپ قرار می‌گیرند، اما می‌توان آن‌ها را با چشم یا دوربین دوچشمی نیز رصد کرد.

غیبت قمری مریخ

ماه یکشنبه -شانزدهم اردیبهشت- از مقابل سیاره مریخ می‌گذرد و یک غیبت ماه ایجاد می‌کند که از بعضی کشورها و سرزمین‌ها قابل مشاهده است، اما از اصفهان قابل رویت نیست؛ این غیبت فقط در بخشی از جهان قابل مشاهده خواهد بود، زیرا ماه آن‌قدر به زمین نزدیک است که موقعیت آن در آسمان تا دو درجه در سراسر جهان متفاوت است.

اختفای ماه فقط از بخش کوچکی از سطح زمین قابل مشاهده است؛ از آنجا که ماه بسیار نزدیک‌تر از دیگر اجرام آسمانی به زمین است، موقعیت دقیق آن در آسمان با توجه به موقعیت دقیق شما در زمین، به دلیل اختلاف منظر بزرگ آن متفاوت است.

مقارنه ماه و سیاره مریخ

ماه و سیاره مریخ یکشنبه -شانزدهم اردیبهشت- در یک راستا قرار می‌گیرند و ماه ۲۷ روزه از ۱۱ دقیقه‌ای شمال مریخ عبور می‌کند، رصد این پدیده از اصفهان دشوار خواهد بود زیرا ماه و سیاره مریخ بیش از ۱۴ درجه بالاتر از افق ظاهر نمی‏‌شوند، آن‌ها سپیده‌دم قابل رصد هستند، به طوری که ساعت ۰۳:۱۹ – یک ساعت و ۵۱ دقیقه قبل از خورشید- طلوع می‌کنند، سپس به ارتفاع ۱۴ درجه بالاتر از افق شرقی می‌رسند و ساعت ۰۴:۳۲ از دسترس خارج می‌‏شوند.

ماه در قدر منفی ۱۰.۵ و سیاره مریخ در قدر ۱.۱ هر دو در صورت فلکی حوت قرار دارند، این دو جرم آسمانی به قدری به یکدیگر نزدیک هستند که در میدان دید تلسکوپ قرار می‌گیرند، اما می‌توان آن‌ها را با چشم یا دوربین دوچشمی نیز رصد کرد.

بارش شهابی ղ-Aquariid

۲۰۲۴ بارش شهابی ղ-Aquariid ۲۰۲۴ از سی‌ویکم فروردین تا هشتم خرداد فعال است و زمان اوج آن یکشنبه -شانزدهم اردیبهشت- خواهد بود؛ در طول این مدت، هر زمان که نقطه تابش شهاب باران در صورت فلکی دلو بالای افق باشد، احتمال مشاهده شهاب‌ها وجود خواهد داشت، هرچه نقطه تابشی در آسمان بالاتر باشد، تعداد شهاب‌های قابل مشاهده افزایش پیدا می‌کند.

بارش شهابی ղ-Aquariid ۲۰۲۴ از ساعت ۰۱:۴۱ تا حوالی ساعت ۰۴:۴۳ قابل رصد خواهد بود؛ در این زمان، چرخش زمین، اصفهان را در سمت بهینه در جهت شهاب‌های ورودی می‌چرخاند و تعداد شهاب‌هایی که به صورت عمودی به سمت پایین می‌بارد را به حداکثر می‌رساند، در زمان‌های دیگر، شهاب‌های کمتری بر فراز آسمان اصفهان می‌سوزند و تمایل دارند با زاویه مایل وارد جو شوند.

نرخ ساعتی سرسویی (ZHR) بارش شهابی ղ-Aquariid ۲۰۲۴ تقریباً ۴۰ است، البته این نرخ ساعتی با فرض یک آسمان کاملاً تاریک محاسبه می‌شود و در عمل تعداد شهاب‌هایی که مشاهده می‌کنید کمتر خواهد بود؛ تخمین زده شده است که افراد می‌توانند از اصفهان در زمان اوج بارش شهابی تا ۲۳ شهاب در ساعت را رصد کنند؛ بارش شهابی تقریباً نزدیک به پدیده ماه نو خواهد بود، بنابراین نور مهتاب کمترین تداخل را ایجاد می‌کند.

کد خبر 750513

دیگر خبرها

  • ده نشانه بحث‌برانگیز از وجود حیات فرازمینی
  • ماه و سیاره مریخ به یکدیگر نزدیک می‌شوند
  • رونمایی از اسرار یک سیاره جهنمی توسط تلسکوپ فضایی جیمز وب
  • گوترش: از شمار زیاد خبرنگاران کشته شده در غزه شوکه و وحشت زده‌ام
  • اتفاقی عجیب که هواداران استقلال را شوکه کرد
  • گرام سونس: فکر می‌کردم لیورپول قهرمان لیگ می‌شود اما پایان ناامید‌کننده‌ای رقم خورد
  • شوکه شدن مدیران بایرن مونیخ از تصمیم رالف رانگنیک
  • حقایق پنهان درباره ماه
  • کشف نخستین سیاره بی‌ستاره!
  • آمار شوکه‌کننده از تجاوزات اشغالگران به بخش کار و اقتصاد غزه